آب هرچند آلوده باشد حتی لجن هم شده باشد،
اگر به دریا برگردد، صاف، زلال و پاک می شود.
یادت باشد خدا دریای رحمت است وما چون آب آلوده که اگر به آغوش رحمت او بازگردیم
کار تمام است وپاک پاک میشويم .

آهسته زمان رفته و برگشت ندارد
خوب و بدمان رفته و برگشت ندارد

عمری که فقط با غم دنیا سپری شد
چون آب روان رفته و برگشت ندارد

دیگر به سر آمد همه ایام جوانی
سیمای جوان رفته و برگشت ندارد

شد کار دل خسته‌ی ما حسرت این‌ که
این رفته و آن رفته و برگشت ندارد

بیهوده نگردید به دنبال خوشی ها
شادی ز جهان رفته و برگشت ندارد

گویی غم هجران عزیزان شده عادت
انگار که جان رفته و برگشت ندارد

گل که باشی باغبان‌ها دست چینت می‌کنند
سنگ باشی می‌تراشند و نگینت می‌کنند

هرگز از این پیله‌ی تنهایی‌ات غمگین نباش
روزگاری می‌رسد فرش زمینت می‌کنند

چوب خشکی در بیابان باش اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت می‌کنند

ای درخت پیر،بر این شاخه‌ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر ، مطبخ نشینت می‌کنند

نیشخند دوستان از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت می‌کن .