زندگی "دوختن شادیهاست.
و به تن کردن پیراهن گلدار امید.
زندگانی هنر هم نفسی با غمهاست.
آری ذهن ما باغچه است ، ، ،
گل در آن باید کاشت...
ور نکاری گل سرخ
علف هرز در آن میروید

دوستت دارم

به درازایِ دیوارِ چین
به عظمتِ اهرامِ مصر
به تقدسِ تختِ جمشید
و شاید بیشتر
به
طولِ
تمامِ
تاریخ ...

تا تو نگاه مي كني ،
كارِ من آه كردن است

اي به فداي چشم تو،
اين چه نگاه كردن است

گرمای مردادیِ تنِ تو
نفس هر کسی را میگیرد
و من چه عاشقانه
گرم میشوم ، میسوزم
و دوباره هر مرداد
عاشقت میشوم انگار

فراموش کردن
کسی که
دوستش داری

مثل بخاطر آوردن
کسی است
که هرگز او را ندیدی...!

سلام

سلام

من حس میکنم کمیم یا واقعا زیادیم؟؟؟

سلام